De Vincentiuszusters van Gijzegem (de normaalschool) zijn voor velen een begrip.
Honderden zusters hebben in de loop van meer dan 200 jaar, in diep geloof, de congregatie groot gemaakt.
Ze hebben meegewerkt in scholen, weeshuizen of in bijzondere jeugdzorg. Anderen gaven het beste van zichzelf aan bejaarden in rusthuizen of via thuiszorg, aan zieken in klinieken en jonge moeders in materniteiten.
Ingevolge het dalend aantal roepingen en de hoge gemiddelde leeftijd van de zusters werden de Belgische activiteiten in de jaren ’90 bewust teruggeplooid. De eigen initiatieven werden grotendeels overgedragen aan de huidige inrichtende machten.
Vandaag zijn de Belgische activiteiten beperkt tot:
– de erfpacht van schoolcomplexen in Gijzegem, Aalst, Asse, Destelbergen, Mol, Pâturages en Mortsel.
– de erfpacht van het Centrum Bijzondere Jeugdzorg in Ronse
– de erfpacht van de Robiano-site in Gijzegem met inbegrip van het WZC Aqua Vitae.
De nadruk ligt nu enkel nog op pastoraal werk, de (medische) zorg voor de zusters en de solidariteit met de buitenlandse medezusters.
Met uitzondering van twee Belgische zusters die samen met een Congolese zuster verantwoordelijk zijn voor de hospitaliteit in het Heiligdom van de Maagd der Armen in het Luikse dorp Banneux (Sprimont), verblijven alle Belgische zusters in Gijzegem (Aalst).