PATROONHEILIGE VINCENTIUS A PAULO
GECONFRONTEERD MET ARMOEDE
Vincentius a Paulo komt uit een eenvoudige familie. Hij werd priester toen hij 19 jaar was omdat hij ervan overtuigd was dat hij zo via studie een betere positie in de maatschappij kon bekomen. Stilaan komt hij tot inkeer. Op basis van twee bijzondere ervaringen concentreert hij zijn volledig op de armen en de organisatie van hulp. In zijn werk wordt hij geconfronteerd met dubbele armoede: materieel en geestelijk.
Hij omringt zich met mensen die zijn visie willen ondersteunen:
1617 Dames de la Charité, rijke dames die vanuit hun overvloed willen delen met de armen.
1626 Stichting van de Congregatie van de Missies, speciaal gericht naar de ondersteuning van de opleiding van de priesters en het geven van missies in de parochies.
1633 Dochters der Liefde, samen met Louise de Marillac, die zich volledig wijden aan de armen- en ziekenzorg vanuit een nieuw model van kloosterleven
Het is de visie van Vincentius om de armen te zien als iconen van Christus. Hij noemt hen zijn meesters die men moet dienen met liefde.
GEBED IN DE PRAKTIJK BRENGEN
Vincentius ontwikkelt een nieuwe relatie tussen gebed en dienst aan de armen. Hij stelt dat men niet naar de armen kan gaan zonder gebed. Hij is een gebedsmens en zijn grote actie is best te begrijpen als men inzicht krijgt in zijn contemplatief bestaan. Gods liefde moet overvloeien in liefde voor de armen: “Laten we God liefhebben, maar laten we het doen met de sterkte van onze armen en het zweet van ons gezicht. Want affectieve liefde voor God betekent niets wanneer het niet resulteert in effectieve liefde voor de arme”.
Vincentius ontwikkelt nieuwe wegen om aan de liefde voor armen uiting te geven. Het is belangrijk dat dit gebeurt met respect en dienstbaarheid. Geleidelijk verschuift het accent van het geven van aalmoezen vanuit de hoogte naar het inschakelen van mensen die kunnen helpen om de zieken en armen meer effectief bij te staan.
De grondhoudingen die Vincentius voorleeft zijn eenvoud en nederigheid. In de lijn van zijn tijdsgenoot en goede vriend Franciscus van Sales, spreekt hij ook van de affectieve (uit het hart) en de effectieve (doen wat de geliefde persoon verlangt) liefde. Tussen de twee komt de effectieve, de gevende liefde het eerst.
